Wsparcie monitorujące resuscytację krążeniowo-oddechową

Resuscytacja krążeniowo-oddechowa

Pierwsza pomoc powinna być udzielana przez każdą osobę, która ma jakąkolwiek podstawową wiedzę na jej temat. Czy wiesz jak udzielić pierwszej pomocy? To ona może uratować komuś życie.

Główną zasadą, którą powinniśmy się kierować udzielając pierwszej pomocy, jest bezpieczeństwo własne, innych ratowników oraz ofiar. Możliwe dla nas zagrożenia mogą stanowić np. ruch uliczny, pożar lub niesprzyjające warunki. Powinniśmy wyeliminować również zagrożenie zakażenia się od osoby poszkodowanej, w tym celu konieczne jest unikanie bezpośredniego kontaktu z krwią poszkodowanego. Podczas przeprowadzania czynności ratunkowych powinniśmy mieć założone rękawiczki, a także skorzystać z maseczki do resuscytacji. Jeżeli sytuacja nie pozwala wykonywać oddechów ratowniczych (np. zabrudzona krwią twarz poszkodowanego) nie mamy obowiązku tego robić, wystarczy wtedy uciskanie w odpowiedni sposób klatki piersiowej.

Zasady udzielania pierwszej pomocy w nagłych wypadkach

Po upewnieniu się, że nic nam nie zagraża, musimy:

1. Podejść do poszkodowanego i ocenić jego stan;

2. Sprawdzić czy poszkodowany jest przytomny potrząsając go za ramiona i pytając np. "Czy Pan/Pani mnie słyszy?";

3. Zapewnić pomoc dzwoniąc na pogotowie ratunkowe (numer 999). Podczas zgłoszenia musimy podać informacje tj.: kto wzywa pomoc, dokładne miejsce wypadku, rodzaj i opis co się stało, kto został poszkodowany oraz jakie czynności ratunkowe wykonaliśmy. Nie możemy przerywać rozmowy, dopóki nie zadecyduje o tym dyspozytor pogotowia ratunkowego;

4. Sprawdzić, czy poszkodowany oddycha;

5. Jeżeli poszkodowany oddycha, musimy wezwać pomoc. Oczekując na pogotowie powinniśmy ułożyć go w pozycji bocznej bezpiecznej;

6. Jeżeli poszkodowany nie oddycha rozpoczynamy RKO.

Resuscytacja krążeniowo-oddechowa (RKO)

Zasadą przeprowadzania RKO u osoby dorosłej jest schemat: 30 uciśnięć klatki piersiowej i 2 wdechy (w przypadku, gdy wykonywanie wdechów jest niemożliwe wykonujemy nieprzerwanie uciśnięcia klatki piersiowej). Czynności te należy powtarzać do momentu odzyskania oddechu przez ofiarę lub przyjazdu pogotowia lub utraty sił przez ratownika.

Uciśnięcia należy wykonywać na środku klatki piersiowej, dłonie powinny być splecione. 30 uciśnięć należy wykonać na głębokość około 5-6 cm (u dorosłego człowieka), z częstotliwością 100-120 uciśnięć na minutę. To właśnie głębokość ucisku klatki jest bardzo ważna i silnie wpływa  na skuteczność RKO. Prowadzenie wysokiej jakości RKO pozostaje głównym czynnikiem poprawiającym przeżywalność. Po każdym uciśnięciu należy pozwolić klatce piersiowej rozprężyć się całkowicie oraz minimalizować przerwy w uciskaniu. Sekwencja RKO jak u dorosłych może być bezpiecznie stosowana również u dzieci, które są nieprzytomne i nie oddychają prawidłowo. Głębokość uciśnięć klatki piersiowej u dzieci powinna wynosić co najmniej jedną trzecią jej głębokości (u niemowląt wynosi to 4 cm, a u dzieci 5 cm).

RKO w szpitalach 

Zespoły Ratownictwa Medycznego oraz osoby wykonujące RKO w szpitalach mogą mieć doskonałe wsparcie monitorujące RKO wykorzystując czujnik monitorowania głębokości uciśnięć (czujnik RKO) z defibrylatorem serii BeneHeart D1/ D3/ D6, który znacznie ułatwia monitorowanie jakości przeprowadzanej resuscytacji.

Pamiętajmy, iż szybkie podjęcie działań związanych z pierwszą pomocą znacznie zwiększa szansę na uratowanie życia i zdrowia poszkodowanego, w szczególności gdy zadbamy o prawidłową  głębokość ucisku klatki piersiowej podczas wykonywania resuscytacji krążeniowo-oddechowej.

W celu uzyskania oferty skontaktuj się ze specjalistą z Twojego regionu. Kliknij żeby przejść do mapy 

lub wyślij email na bmtmedical@biameditek.pl